18-01-2020: formele ontmoetingen in Bharatpur
jan 192020Na een rustgevende nacht in een lokaal hotel in Bharatpur, waar we de gelegenheid hadden een stuk te recupereren van ons verblijf in Budathum, krijgt het team de gelegenheid om even kennis te maken met de unieke wildernis van het Chitwan National Park.
Tijdens een 1,5 uur durende tocht in de ochtend op olifanten, verkennen we het lokale wildlife alvorens naar onze eerste formele ontmoeting van de dag te gaan.
Tegen 11u worden we verwacht op het gemeentehuis van Bharatpur voor een officiële meeting met het stadsbestuur onder leiding van burgemeester Renu Dahal. Deze mevrouw had ook van onze inspanningen voor en in Nepal gehoord en had ons uitgenodigd om ook een bezoek te brengen aan haar stad.
Ook hier worden we met de reeds gekende Nepalese hartelijkheid ontvangen.
Na een reeks interessante presentaties van de leden van het stadsbestuur, onder andere over de eigenschappen van de stad en de ontwikkelingsprojecten in de regio, overhandigt het stadsbestuur een 'token of love' aan de teamleader voor onze reeds geleverde inspanningen, als blijk van appreciatie.
Verder wordt besproken hoe we de stad Bharatpur ook voor een stuk kunnen helpen. Tijdens de gesprekken wordt duidelijk dat er zeer grote noden zijn bij de lokale brandweer en politie. We krijgen daarbij ook een rondleiding van de infrastructuur waar de stad over beschikt.
Na de groepsfoto begeven we ons naar de lunch , die ons eveneens wordt aangeboden door het stadsbestuur. Tijdens de lunch wordt verder van gedachten gewisseld met het stadsbestuur hoe we in de toekomst kunnen samenwerken om hulp te bieden.
Na de lunch, die ons aangeboden wordt door het stadsbestuur, brengen we een bezoek aan de spoedgevallendienst van Bharatpur Hospital, het tweede grootste ziekenhuis van Nepal. Nepal mag dan wel een enorme culturele rijkdom hebben, het land heeft evenwel te kampen met zichtbare armoede en vaak schrijnende toestanden.
Tijdens het bezoek aan de spoedgevallendienst en enkele gebouwen van het ziekenhuis wordt snel duidelijk dat er in een moeilijke en slechte omstandigheden moet worden gewerkt om de 35.000 patiënten, die ze jaarlijks zien, te verwerken.
(foto hieronder is van de spoedgevallendienst)
Het ziekenhuis doet ook 15.000 bevallingen op jaarbasis.
(2 foto's van het operatiekwartier hieronder)
Er is ook interesse in de tweedehands bedden die het Universitair Ziekenhuis Antwerpen ter beschikking zou willen stellen.
(ook de sanitaire voorzieningen geven een goed beeld van de vaak schrijnende toestanden)
We gaan ons engageren om tegen 2021 voldoende financiële middelen te verzamelen om een nieuwe spoedgevallendienst met uitrusting te voorzien. Hiervoor is er een budget nodig van minstens 40.000 euro. Hoe we dat bijeen gaan proberen krijgen, zal de komende weken duidelijk moeten worden.
Het bezoek aan dit ziekenhuis doet ons toch even heel stil staan bij de omstandigheden waarin op sommige plaatsen aan hulpverlening moet worden gedaan en doet ons beseffen hoe goed we het eigenlijk wel hebben wat dat betreft in België.
Na het bezoek aan het hospitaal keren we terug naar het hotel.
Morgen wacht een lange terugrit naar Kathmandu, want ons missie naar Nepal zit er zo goed als op. Maandagvoormiddag vertrekken we terug naar Brussel.